Naukowcy z Mediated Matter Group w MIT Media Lab stworzyli Aguahoja- kolekcję naturalnych artefaktów, które zostały zaprojektowane cyfrowo i wykonane robotycznie ze składników molekularnych występujących w drzewach, egzoszkieletach owadów, jabłkach i kościach.
Aguahoja wykorzystuje naturalne ekosystemy jako inspirację dla procesu produkcji materiału, który nie wytwarza odpadów. Celuloza, chitozan, pektyna i węglan wapnia są łączone i mieszane. Te przypominające skórę struktury są projektowane i produkowane tak, jakby były uprawiane. Ich montaż nie jest wymagany.
Zobacz także: Gaia, dom wydrukowany 3D z naturalnych materiałów, który kosztuje mniej niż iPhone
Zobacz także: Zero Waste Lab przetwarza tworzywa sztuczne w meble do przestrzeni miejskiej
Aguahoja I o wysokości pięciu metrów składa się z biokompozytów o różnym stopniu sztywności, elastyczności i nieprzezroczystości, stanowiących fasadę lub „skórę strukturalną”. Pod koniec swojego cyklu życia, kiedy nie jest już użyteczna, struktura może zostać zaprogramowana do degradacji w wodzie, przywracając w ten sposób jej składowe elementy do naturalnego ekosystemu, zwiększając cykle zasobów naturalnych, które umożliwiły jej utworzenie. Ten poziom „programowania środowiskowego” może w przyszłości umożliwić budowę struktur modyfikujących ich właściwości w stosunku do sezonu: nawet niewielkie zmiany w składzie molekularnym biokompozytów mogą mieć ogromny wpływ na ich konstrukcję i rozkład.
Projekt reprezentuje 6 lat poszukiwań Neri Oxmana i jego zespołu w komputerowo „wyhodowanych” i wytworzonych robotycznie, biokompatybilnych kompozytach materiałów, które razem tworzą „bibliotekę” funkcjonalnych biopolimerów. Artefakty w tej kolekcji są zróżnicowane pod względem wyglądu, struktury i zachowania środowiskowego; wszystkie jednak składają się z tych samych składników: chitozanu, celulozy, pektyny i wody.
Źródło: 3ders.org
